Context
Deze woning dateert uit het einde van de 19e eeuw en heeft de typische morfologie van een eengezinswoning in Brussel. De grootste troef van de bestaande context is de aanwezigheid van een diepe zuidwestgerichte tuin en van de ingesloten ligging van de achtergevel.
Project
De uitbouw aan de achtergevel creëert een natuurlijke en visuele verbinding tussen de leefruimten en de tuin. De woonuitbreiding wordt bijgevolg een grote raampartij die een ruim uitzicht biedt op de binnen- en buitenruimten op de benedenverdieping.
Bij de verbouwing wordt van de gelegenheid gebruik gemaakt om één enkel leefvolume te ontwikkelen dat de woonuitbreiding vorm geeft en tegelijkertijd licht aanvoert in het centrale gedeelte, terwijl extra ruimte wordt gecreëerd in het bovenste gedeelte van de uitbouw.
De hele woning wordt heringericht in een gedeelte met functionele ruimten (inkomhall, verticale circulatie, watervertrekken, natte ruimten, bergruimte) en een leefgedeelte. Onder het hellende dak van de zolder wordt de nieuwe speelkamer van de kinderen ondergebracht, waardoor een huis in een huis wordt gecreëerd, zoals Russische baboesjka’s. Het resultaat is een combinatie van hedendaagse elementen (zwart, beton) en bestaande elementen (wit, hout).
Energie
Er werd bijzondere aandacht besteed aan het energiezuiniger maken van de woning. Alle wanden met warmteverlies werden geïsoleerd:
- vloer tussen de kelder en de benedenverdieping via een isolatie tussen het gebinte
- isolatie van de vloerplaat van de uitbouw
- isolatie van de achtergevel + vervanging van de ramen door houten ramen met FSC label
- isolatie van de voorgevel langs de binnenzijde door middel van kalkhennepblokken + vervanging van de ramen door houten ramen met FSC label
- vervanging van de dakconstructie + isolatie van het dak door middel van houtwol
Alle technieken werden aangepast: zo is de woning vandaag uitgerust met een hoogrendementsketel + mechanische WTW-ventilatie.
